vakit epeydir yalnız akan bir nehir,
günlerse takvim yaprağına asılı,
beşeri birkaç sayıdır benim için.
duvarların ardındaki günlerimi,
dut dallarına asılı gençliğimi,
ümitlerle dolu hürriyetimi özledim.
güneşten uzakta, gecenin üstündeyim.
karanlıkta uçamayan güvercinim.
ben ki bir sana bir geceye sahirim.
elimde kalan müsveddeyle kalem,
odamı ısıtan senli benli hayallerim,
mirasımsa yarı gülümseyen resmindir.
yelkovanın çektiği uzun günlerdeyim.
her şeye rağmen inan bana karanfilim,
fidansı zarafetini kalbime ektim.
turfanda meyvelerin kabrime düşecek,
onları yerden bitme bir çocuk dişlediğinde.
kösteklimle yolculuğum sona erecek,
bedenim çekilip serinliğe,
toprak yaşlı küreklerle titreyecek.
