Duyuyor musunuz sirenleri, bir can havli değil bu

Şehirleri yıkan bir canavar düşüyor

bacaklarının arasından vakitsiz sonun!

Atom bombası ürkecek bu kıyametin karşısında!

Kaçın! Kaçın ey hayalperest şairler!

Göğsümde intihar eden kaç neslin hakkı var...

Kaçın! Kaçın ey parçalanmış gelecek ve

geleceğimin sahipsiz çocukları!

Bir sis firar ediyor bu son geceden

Kaçın! Alın yanınıza sevdiklerinizi, saklayın

Kimse içimde sağ çıkamayacak gün doğmadan önce

Vazgeçişimin fedaileri peşimizde bu sefer

Ellerinde koca koca karanlık ağaçlar!

Ve bir annenin göz yaşlarıdır pelerinleri

Acımasız bir sevgilinin nidasıdır hükümleri!

Kaçın! Kaçırın! Son kez de izleyin mahşeri!

Kayıp iskelenenin birinde infilak edecek şairin biri!

Ne diri ne de var ölmek için kırılmış bir kalemi!

Sadece mahzun... kafasında canavarı besler de durur...