Duyuyor musunuz sirenleri, bir can havli değil bu
Şehirleri yıkan bir canavar düşüyor
bacaklarının arasından vakitsiz sonun!
Atom bombası ürkecek bu kıyametin karşısında!
Kaçın! Kaçın ey hayalperest şairler!
Göğsümde intihar eden kaç neslin hakkı var...
Kaçın! Kaçın ey parçalanmış gelecek ve
geleceğimin sahipsiz çocukları!
Bir sis firar ediyor bu son geceden
Kaçın! Alın yanınıza sevdiklerinizi, saklayın
Kimse içimde sağ çıkamayacak gün doğmadan önce
Vazgeçişimin fedaileri peşimizde bu sefer
Ellerinde koca koca karanlık ağaçlar!
Ve bir annenin göz yaşlarıdır pelerinleri
Acımasız bir sevgilinin nidasıdır hükümleri!
Kaçın! Kaçırın! Son kez de izleyin mahşeri!
Kayıp iskelenenin birinde infilak edecek şairin biri!
Ne diri ne de var ölmek için kırılmış bir kalemi!
Sadece mahzun... kafasında canavarı besler de durur...