Bağışladım kendimi geçmişten
gün dedim, bana
mavi dedim,
gök.
yeşile dolandım,
sarmaşığından şiirlerin.
Bağışladım kendimi,
affettim geceden.
Felaketleri sırtıma,
gölgeme,
apardıma aldım.
Felaketleri saçlarıma,
kuaför faraşına sattım.
bir
iki
üçüncüde gebereceğim
bir
iki
yineleyen sonsuz döngü
ah bir üç olsa
annemi aramalıyım
annem bilir
"Seni de sevmedi annen,
nasılsın?"
Şarap şişelerinden şamdan yapıyorum
tren biletlerinden kitap ayracı
eski fotoğrafları anıt
anıları
kor ediyorum
anıları
biriktiriyor ve bir çöp ev inşa ediyorum
cenazemde yalnız değilim
giderken bile nasıl büyüyorum
sırtımda dünya
hiçlik kadar büyük
sırtımda çığ gibi
boş valizim, iç sıkıntım
kimsesiz törenim
şanlı vedam
öyle bir gidiyorum ki
annem ağlasa yeter
