Ey aşk ruhumun peşini bırak artık gecenin son deminde
Huzur istemiyor artık senden de...
Kalbi kırık aşıklar kervanı nerden geçiyor?
Bilen kim!
En büyük parçası olmaya gidiyorum
Hüznü yüreğime gömen kim?
Tekrar maşuka aşık olmaya gidiyorum..
Tezat dolu sözlerim şiirime nakış nakış işlenir bir fiskos misali
Umudum göçmen kuşların kanat tüyü sanki
Peki ya bedenim?
Uçurumdan aşağı yuvarlanmış bir Yahudi keçisi gibi
Günah dolu ama masum...
Peki kimim ben?
Aşk!
Aşık!
Yahut hiçbiri.
Şimdi dizelere sığmaz içimde kopan fırtınalar
Nuh tufanı kıskanır dalgalarımı
Herkes tek başına biner bu gemiye
Ben bozgun çıkartan denizciler limanı..
Şimdi bu sözler ne anlam ifade eder diyenler için
Yahut kalbi kırık aşıklar için
Yahut severken gitmek zorunda olanlar için..
Yalnızca bir İNKİSAR-I HAYAL
