Saygı ve sevgi üzerine kurulmalı mesela her şey. Merhamet olmalı, vicdan olmalı. İnsanı insan yapan her duygu ön planda olmalı. Bu hayat beni kirletmemeli. Kötü, gaddar birine dönüşmemeliyim. Hırslarım uğruna birinin gözyaşlarına sebep olmamalı, aksine ağladığında omuz olmalıyım. Bu hayat benim beyazlığıma hiç dokunmamalı mesela. Ben hayatın siyahını almamalıyım. Aksi bir insan olmamalıyım. Ne yaşarsam yaşayayım gülmeyi unutmamalıyım. Güçlü bir insan olacağım derken hissizleşmemeliyim. Aksine daha da duygusallaşmalıyım. İnsan hayatı nasıl görür ise öyle yaşar ya ben hep saf yanlarından nemalanmalıyım. İnsanların neşe kaynağı olmalı, fesatlıktan uzak durmalıyım. Çevremi de buna yakınlaştırmalıyım. Herkes kendi dünya düzeni ile yaşar. Kendi dünyamı kendim yaratmalıyım. Yapabilirim, bunu yapabiliriz. En azından insan olduğumuz için bile bazen, bazı şeyleri tolere edebiliriz. Kızmamalı hatta kırmamalıyız. Bol bol alttan almalı ve halden anlayan insanlarla birlikte olmalıyız. Nefret ile vakit öldürüp içimdeki kelebeklerin intihar etmesine artık daha fazla izin veremem. Artık buna bir dur demenin zamanı geldi de geçiyor bile. Sevgiyle, mutlulukla kalın. Hayat nefrete, kötülüğe kafa yormaya vakit ayıracak kadar uzun değil.