eşsiz bir yağmur gecesi
bulutlar aynı anda ağlarken,
ve sisten gözükmezken binalar.
sırılsıklam olana kadar yürüdüm.
neden geldiğimi sorguladığım yerde,
neden gidemediğimi sorguluyordum.
öyleydi ki bir bulut olsam,
kendimi yağmur damlalarıyla aşağıya atardım.
intiharın en güzeli bu olsaydı gerek.
