Kaç kapısı kaldı, gecesiyle gündüzü aynı olan yaşamın?
Sehpaları ıslatan, iman suyu...
Kaç yarını kaldı, bilgisizliği idrak eden âlimin baharına?
Kapıya sığmayan gövdeme, pencereyi açan Adem...
Sen varken kalbimde, yolunda gittiğim Adem
Beynimde intiharlar düzenliyorum, merhametine karşılık merhametsizliğimle
Duvarlardan geçmeliydim, mülkiyeti terk ederek...
İçimdeki Adem'in basiretsizliğine yeniliyorum...
