Ben bahçeleri talan eden zehirli sarmaşık
Senin her yaz budanmış dalların
Benim bahçemde menekşe
Senin avlunda boy boy yetişmiş iğde ağacı
Mahallenin dört bir yanı insanı sevilmeye iten
Tatlı, kavurucu kokun.
Toprağımız farklı tanrımız aynı.
Böyle geçti yıllarım
Beni aldılar güzelliğim için koydular kaldırım kenarına
Çocuklar geçti üzerimden,
Anneler geçti
Aşıklar geçti
Yalnızlar geçti
Sen geçtin.
Ben hep gençtim oysa,
Bir sen geçerken
bir de anneler geçerken öptüm ayaklarınızın altını
Seni aldılar, toprağından kopardılar
Allahın evinin önünde büyüttüler
İlahi sevgiyle büyüdün
Ne ikindi güneşi yaktı gövdeni
Ne gece ayazı kırdı dallarını
Meyveni sevmediler kokun kadar
Kokun ne kadar büyülediyse
Tadın boğardı çocukları
Büyüdün büyüdükçe göğü gördün
İlahi aşkına kavuşmak için uzattın boynunu
Bir gün, kör bir baltayla arındın bu dünyadan.
Dallarında tepindi insanlar
Seni koparmak için tekrar toprağından
Bir gün, bir ağaç düştü toprağımın köklerine
Seninle ağdım göğe.
Büyürken benimle değildin ama
Ölürken benimleydin.
