Buğulu bir camdan yansırdı gözlerimize dünya

Ve ellerimiz kimin elleri, anlamak için yaşamaya başladık

Bir zemheri avuçlarında erimeye başladı

Kanatlarıyla okşamaya başladı melekler suretini

Suretler katıksız maskelerden ibaret ama yalanlar bacaklarımızdan daha hızlı

 

Düşüşü muhteşem anılar bıraktın geriye

Olması gerekenle istenilen hep farklı

Sen de birinin yurdusun inan

İnan ki hayat anlamlı kılınsın

 

Bu asma yapraklı sararmış bir anıt

Belki ellerinde can bulur kurumuş kelimeleri satırların

Adanmışlığa inanışın

Saf bir su akıyor gövdemizden oluk oluk

Üzerinde yaşanan tüm hayatlar için bir aforizman var biliyorum

Biliyorum, belki de antika sahip oldukların.