Yığınla şiir, yorgun geçmiş zaman
ve karanlıkta gören yalnızlık.
Odasının köşelerini dinleyen bir komşu gibi
Baktım, masraflar artmış, boğaz çoğalmış
Baktım, ben, kaygı, ben.
Baktım, ellerim çürüyor.
Bir sigara dumanı, doktorların tavsiyesi.
Ölü gibi uzanan bir yabancı, deklanşör sesi.
Tanınmıyor, bilinmiyor, yuvarlanıyor.
Adı hiç, varlığını hiç, ne yapıyor bu? Hiç.
Öylece duruyor, boyu şişman, kilosu üç amper.
Ayarlarıyla oynuyor şalterin. Adı Tesson konuluyor.
Yalnızlık, diyor, başkasını tanıyamıyorum.
Varlığı yatağımda sımsıcak. Her gece zihnimle sevişiyor.
Git, diyorum, boyama bana kendini.
Gitmiyor.