Sıcak aylar geliyor,

Katlayıp örtüleri gidelim.


Uykumdan aldı beni gece,

Koynundan aldı tahayyül böyle mi?

Bir ekmek hırsından ölüme dökülen şehirler var

Çocukları yatırmışlar uyanılmaz uykulara

Bu sefer kandırılan bizmişiz,

Yarına unutursun diye uyutulan

Anlamaz, akıllanmaz ve peşinden gitmezmişiz.


Perdelerim kanıyor gidelim

Karanlığına çekiliyorum dünyanın

Çocuklarla çocuk olup ölsem

Ya da gülsem başka çocuklara hayat,

Bize ne garip imkanlar sunuyor.


Yanmadı İsrail,

Dökülmedi silahların zifti zıkkımına

Büyükçe ateşlerde vicdanlar pişse diyorum

Kocaman kazanlarda kaynasa varsa yüreği

Öfkesinden canı deşilse birilerinin

Umutsa adı her neyse tohum kadar toprağa küs

Şimdi yüzünü yangınlara dönmüştür.


Sıcak aylar geliyor gidelim

İstiyorum bir çocuk gözlerini arıyor zulmün

Kanına karışsın istiyor yaşamın kalanı

Kaldırıyor ölüm örtüsünü

Yürüyüp dağlar gibi devletlere

Ben daha yaşamamıştım diyor.

Ağzında kan kurumaz bir yüzün ardında

İsrail yanmıyor.


Aklım almıyor;

Kırpıp can makasımı gülmeyen yüzüyle

Çocuk canı dayanmıyor;

Ateşse ateş alsın yerinden göğünü desem

Orada, gözümüzün içinde!

İsrail yanmıyor.



Resim: Safia Latif