Körkütük deli olduğum akşamın sabahı

Gözlerimin etrafı buğulu, gözlüğümün kırılan camından ibaret dünya.

Kırığın yansımasından neler doğuyor biliyor musun Jouska?

İçime dokunan bir şeyler var, belirsiz her cevabım.

Belirsizlik içinde yüzüyor oluşumdan ibaret gözlüğümün kırılan camı.

Körkütük deli olduysak da

Hâlimizin güzelliğine yanalım bundan sonraki gece.

İçimdeki küflü duyguları canlandır Jouska, onları sula ki yenileri yetişsin.

Yoksa tüm bu boktan duygularım konteyner kenarına dökülecek

Ve emeğinin peşinden koşan çöpçülerin cebine altın niyetine girecek.

Duygularımın körelmesine izin verme Jouska.

Ben dünyanın adaletsiz oyununa çok anarşist bakıyorum, belki de tanrısız oluşumdan kaynaklı tüm günahım.

Sınanmak değil, gözlerimi kapatınca kendimi bulduğum öfke yumağından sıyrılmak dahi istemiyorum, sindiğim çalılıkların arası gece olunca gözlerimi oyuyor bir şey.

Bir şey delip geçiyor ve tanımlayamıyorum.

Bir şey ruhumu emiyor ve söz geçiremiyorum.

O şeyi benden al Jouska.