Gece, ayın yüzünü gölgeleyedursun
Kaçarken geceden,
Yüzünle karşılaşıyorum pasparlak alacakaranlıklardaki ay'ıkıskandıran
Ellerin ruhuma aksın ellerimden diyorum sonra
Dudakların kalbime aksın dudaklarımdan...
Çocuksu gözlerin
Ve gece,
Geceden kaçarken kaybolduğum yer
Gökyüzünde parlayan yıldızlardan daha parlak
Gececil kuşların ürkmediği aydınlık
Gözlerinin içi parıldar ve masumâne
Gök, yüzünü kıskanıyor sonra
Gök yüzünden diyorum
Gök, yüzünden
Ayı kıskandıran gök
Senin yüzünden
Çünkü ancak bu güzellikten esinlenebilirdi Tanrı...
Geceye karışıyorum sonra
Ancak böyle bir güzellikten esinlenebilirdi Tanrı
İçimdeki müphem huzursuzluğun sebebi
Kalbimdeki tiksinç boşluğun sebebi,
Geceden kaçışlarım seni arayışımmış...
Şimdiye kadarki sınanışlarım
Geceye olan öfkemden değil
Geceyi güne çeviren bakışlarından, yoksunluğummuş...
Sözler yetmez ki
Gök, yüzünden diyorum
Ayı kıskandıran gök
Senin yüzünden
Çünkü ancak bu güzellikten esinlenebilirdi Tanrı...
