Bir çıkışı olduğunu bile sanmıyorum yeryüzü hapishanesinin,
hepimiz kendi bedenlerimizde tutsağız şimdi,
bize çizilmiş bir resim gibiyiz, yahut kendimiz çizdiğimiz
sonsuza dek gidecek gibi duran bir sürüncemede,
bir sirkülasyonda esiriz şimdi, kendi möbiüs şeridimiz
bir karıncayız şimdi, evrende, bir yerlerde
boşlukta son sürat gittiğimiz sanılsa da,
Güneş ve Dünya ve Ay ve ve ve
Kaçınılmaz bir gerçek olarak adı bilinmeyenler,
Evren de bir şeylerin yanında küçük kalıyor muydu acaba?
