ahiretliğime...
bir akşamüstü,
sığındım diyarına.
ağacına, taşına, toprağına
bir gizde saklısın çünkü
kimselerin bilmediği,
duymadığı, görmediği...
durmadan,
fısıldanırım kulağına,
"mümkün esen rüzgar olmak sana,
mümkün dalga dalga vurmak kıyına,
mümkün yalnızca.
ben kuşum, kâfi.
sen kanatlarımı hatırla."
sözüm ona nafileymiş vecizelerim.
sohranıyormuş makberler.
oysa ekmek kadar gerçeksin.
yemin ederim, ahiretlik dedikleri sensin.
betül kocagöz
2020-06-22T23:55:04+03:00yorumunuz için çoook teşekkür ederim söylediklerinizin dikkate alacağım ama evet bunun aslında farkında olmakla beraber biriktirdiğim kelimeleri kullanasım geliyor yine de haklısınız tekrar teşekkürler
sare
2020-06-22T19:27:16+03:00Merhaba Betül. Şiirlerini olabildiğince takip ediyorum. Genç bir şairimizsin sanıyorum. Daha yolun başındasın. Kalemin güzel, yolun aydınlık. Fakat şiirlerinde anlamı az bilinen ya da bazen de eski kelimelerden seçmeye özen gösteriyorsun. Bunu her şiirinde görmek okuru sıkabilir. Üslubun böyle doğrusu. O yüzden pek bir şey de diyemiyorum. Haricinde yine güzel bir şiir. Tebrik ederim.
betül kocagöz
2020-06-22T19:26:13+03:00teşekkürlerr
Abdullah Uğurlu
2020-06-22T15:57:54+03:00Kalemine sağlık :)