Kafka'nın Hikayesi

Sanma ki vurulduk sana ay ışığında,

Derin bir yaz sıcağında,

Salı akşamında...

Hiç ağlamadık mesela karşında,

Hiç sevmedik seni.

Toprağın suya hasreti gibi değil yokluğun,

Ki varlığını bile anımsayamıyoruz artık.

Gözlerin ne renkti?

Ağladığında ne kadar güzel olurdun?

Unuttuk hepsini.

Alelade bir şiir gibisin,

Üçüncü sınıf bir şairin tüylü kaleminden çıkan.

Koca bir dünya ayaklarının altında şimdi.

Ne bir ayak bağı, ne de bir adam, yüreği yangın yeri.

Uykusuz kaç gün kalabilir bir insan?

Üç mü?

Aşka kim hüküm giydirebilir?

Tamamlanmasını beklerken şatonun,

Önünde oturup sigara yakan Kafka kadar komik bir öykü bu.

Bitmemiş bir öykü,

Tamamlanmamış bir şato,

Ve sigarası hiç sönmeyen Kafka'nın hikayesi bu.