benim senin koynundaki yalnızlık
ayaklarıma gergin adımlar besteliyor güzergahın
düşmek ve düşünmek arasında bir yerlerde el sıkıştım tanrıyla
bundan sonra herkes bir yana
tanrı bir yana
bu iskelenin adını daktilo koyuyorum
ve bu savaşın beni kaybettiğine bütün zalimlerini inandır
toparlandım, oturup karides yiyorum
haritalar yırtıyorum fonda akordeon sesleriyle
fenalaşıyor yaladığım bir zarf
bir cellat öpüyor katili dudaklarından
ve elindeki baltayla gülümsetiyor kafa tasını
bütün belleğim emrine amadedir
bir türlü duyamıyorum kendi imdadımı
bir çığ gibi büyüyor bulanık bir çığlık
gözyaşlarımın ölüsünden yüzükler yaptım sana
böylece itiraf ediyorum içimdeki kalbi durmuş şeytanı
hançersiz geçmiyor hiçbir akşam yemeğim inan
yaramı tuza banıp yemektir hakkım olan
beni yanınıza çekmek için lanetlemiş elleriniz
afetmedim diyorum balkonsuz bir ev gibi köşeme çekilip
ve affedemiyorum asla
topladım bavulumu yaktım
aceleye getirdim hüngür hüngür ağlamayı
bir cinayet işler gibi tek celsede baktım dışarı
sığmadı sesime sular
söndüremedim kandilini yüzüne aralanan gözlerimin
oturdum öylece kaldım
öylece takdir ettim beni ezen her şeyi
bütün sahipler haklı
bütün kuşlar kendi kendine uyanıyor her sabah
aynı senin gibi
kurtuldum sanıyor sigarasını söndürünce bir baba
bir evlat gibi düşüyor kaçırdığı vakitlerin sancısı
çünkü küllerinden doğmak demek yeniden kandırılmış olmayı istemektir aslında
dua ettim diyorum bunu izah edemiyorum sabrıma
kayboluyor ağzım yüzüm sana bakınca
kayboluyor yetişme heyecanım ambulanslara
kaybolan binlerce halden ibarettir senin bakışın
her şeyin başı ölmektir sevgilim
her şeyin başı sanki bir günah değil miydi
değil miydi yoksa
ve bitmiyor sırtımdaki ağrının çaresizliği
affetmeyin beni
nasıl ölürsem öleyim
affetmeyin beni artık yeter
bırakın
bırakında gideyim
senin sesinden bir sessizlikle çalıyor siren
boynumu terletiyor gözyaşı
kalbimi sürüyorum fotoğraflarına
ben bazı sahnelerin dünyaya yasaklı kahramanı
en son seninle zorluyordum cennetin kapısını
karanlığı öpüyordum kurşun gibi dudaklarımla
iz bırakıyordum haramına ayrı helaline başka
kuyular tazeliyordum Yusuflara
Yusuflar doğruyorum kuyulara
Aykut Akgül
Deniz Dinç
2022-03-06T17:28:09+03:00Sevdiğim bir şiir oldu. Emeklerinize sağlık.
amine
2022-03-06T09:16:03+03:00akıcı ve vermek istediği mesajı vermiş bir şiir bence ama şiirin ilk başlarında çok bilinmeyen kelimeleri kullanmanız şiirin içine girmeme engel oldu. ilk başlarda daha sade kelimeler yazıp kapıyı aralık bırakabilirsiniz. daha sonra biz içeri girdikten sonra kapı kapanmalıdır diye düşünüyorum...