Kuşlar gökyüzünün rengini bilmeden uçarlar
Haksızlık değil mi?
Yalnızca içlerinden bir tanesi bilir maviyi
ve seyredebilir onun o eşsiz güzelliğini
Şimdi hatırladın mı güzelim
Bir baykuştan bahsetmiştin bana
Belki de, gecenin göz kamaştırıcı karanlığında
O, gözlerindeki gökyüzüne bakmıştı uzunca
Kalbim avuçlarında, kanatlarım omzunda
Özgürlüğüm gözlerindir, lütfen kapatma
Bu gece benimle kal, ellerimi bırakma
Korkuyorum karanlıktan, gözlerini kapatma
//
Ağustos güzeli,
Mesafeler, yalnızca coğrafya kitaplarında önemli
Ben seni yanımdayken bile özlerdim
Üzülme güzelim,
Benim karanlığım sensizlik
Senin karanlığın bile görkemli
//
09.08.2021
Dokuz Ağustos yirmi bir
Günlerden pazartesi
Damla sakızlı bir gökyüzü
Sonsuza dek kalbimde telvesi
O, sanki bir romanın tam orta sayfasından
Çıkıp gelmiş gibi
Rüya gibi, hayal gibi
Kızaran göz kapakları, şair karanfili
Gözlerinde bir dudu kuşu
Gülüşü özgürlüğün ta kendisi
Dokuz Ağustos yirmi bir
Günlerden pazartesi
