Gölge yaralarım,

Bir çınarın altında.


Kıyamadığım yarınlarım,

Bir gece kadar uzak bana.


Düşleyemediğim hayallerim,

Hatırlayamadığım dünler gibi,

Belki de geçmiş, bitmiş.


Anımsadığım tek şey toprak kokusu.

Olur ya, yağmur yağınca,

Baş döndüren o rayiha.

İşte tam o zaman, elimde bir şemsiye,

Gözyaşlarımı maskeleyen yağmur çiselerken,

Üşüyen parmaklarımı aratmıyordu,

Gönlümü defalarca hançerleyen,

Kırık cam parçalarıyla dolu,

Kalbimin soğukluğu.