Ve bir gün daha bitiyor
İnsan alışıyor olmazlara
Dünya yüce ve güç gelmekten başka bir işe yaramıyor
Bir gün daha sonlanıyor
Hayaller bir çölde, seraplarla savaşıyor
Ağlamak da anlamak da güçleşiyor
Ben inatla yağmur gerek derken
Tanrı bir tokatçasına güneş indiriyor gökyüzünden
Sol yanımdaki boşluk aç ve susuz
Olmayan şeyler nasıl hissedebilir aklım almıyor
İstemesem de güneş ha indi ha inecek denize
Yaşadığım yarım kalmışlıklar
Boşluğumdan yukarı tekmeliyor beni
İnan bana, hissetmeyi hissedemiyorum
Boşluğuma bir nadas gerek diyorum
Benliğimse kıraçlarda inatla bir umut yeşerecek diye bekliyor
Şimdi de deniz yuttu güneşi
Karanlık basıyor etrafı
Bu karanlık benim dilimden dökülüyor desem inanır mısın bana
Benim artık yüzüm değil, dilim sirke satıyor
Unutun beni gündüzler
Ben artık kendi boşluğuma gömülmüş bir hiçliğim...
