Kanatlarımı kaybettim yolların kıyısında

Uçmak tatlı bir yabancı artık

Bi yerlerde bi mutluluk varsa bilir yüreğim

Der ki; “Biz onları yılgın vedalarda bıraktık”


Sözüm meclisten dışarıdadır kendime

Konuşurken bile duymaz içerimin kulağı

Yönünü kaybetmişse bu hayatın akışlarında

Merak eder neresidir son durağı.