Kanatlarımı kaybettim yolların kıyısında
Uçmak tatlı bir yabancı artık
Bi yerlerde bi mutluluk varsa bilir yüreğim
Der ki; “Biz onları yılgın vedalarda bıraktık”
Sözüm meclisten dışarıdadır kendime
Konuşurken bile duymaz içerimin kulağı
Yönünü kaybetmişse bu hayatın akışlarında
Merak eder neresidir son durağı.