kanunlar ve düzenler

hayatımı düzenler oldu.

düzen eksik olmadı hayatımın hiçbir evresinde

daha ben doğmamışken düzenler de olmuş olmalı

ki

olmasaydı düzenler bugün burada olamazdım diyelim.

 

 

üç ila beş yaşlarım arasında da düzenler eksik olmadı

bugünkü benliğimi üç ila beş yaşlarım arasındaki düzenlere borçluyum

ilkokula başladım, arkadaşlarım, dostlarım, akrabalarım en çok da öğretmenlerim düzenlerimden oldu

bazen karşı çıktım bu ahmak düzenlere, bazen de sadece elim yumruk oldu, gözlerim doldu.

 

aklım başa gelince düzenlerim azalır sandım, yanılmışım.

üç ila beş yaşlarından alıştığım bu düzenler dallandı ve budaklandı.

 

ben de bu düzenleri bölüm bölüm bölüştürdüm, bölüştürmez olaydım.

kanunlarla düzenler, kanun çalıp düzenler, zamansızca düzenler, alıkoyan düzenler, fütursuzca düzenler, düpedüz düzenler, geceleri düzenler, güpegündüz düzenler, geri vites düzenler, baştan savma düzenler ve en çok canımı yakan da içten içe düzenler.

 

kanunlar ve düzenler

hayatımı düzenler oldu.

hayatımı düzenlerken benliğimi belirledi, hatta hala belirler

hayatımı düzenler kanunlar ve düzenler oldu

vergiler, algılar, resimler, kıyaslar ve gelirler…

hala sigaramı yakıp beklerim

belki bir gün bu düzenler, başka bir gün giderler.