Acı çeken bir insan bakıyor bana aynadan
Gül yüzüm solmuş
Baharı geri döndüren gülüşüm
Yüzümde donmuş
Karanlık öğle sonraları
Uzaklar daha uzak
Yakınlar bana yabancı
Ateşler daha sıcak, oysa buz gibiydi bakışları
Neden sonra bir çağ kapandı
Öldü içim, içim dağlandı
Kara kapılar birbiri ardına kapandı
İşi biten hüzünler, yanlış durakta indi ön kapıdan
Bütün yolcular utandı
