Gece çöktü üstüme

kara bulutlar kamufle oldu şimdilik

sabaha kadar seni düşlemek

kendime yapabileceğim en büyük saygısızlık olsa gerek


yıldız, yıldızlar mı anlar halimi

halimi anlayacak yıldızım mı var ki

gökyüzü tüm ihtişamıyla duruyor üstümüzde

keşke sen de balkona çıksan şimdi


soğuğu tenimde hissediyorum

yakan bir soğuk değil bu, huzur veriyor şükrettiriyor biraz...

üşüsen de seversin sen kışı

geliyor karlı günler az kaldı


teninin sıcaklığını ömrümce hissedemeyecek olmam yakıyor bu gece canımı

karşı koyabilsem keşke bu hislere

kendimi bastırabilsem artık


sevmek için seni gerekmiyor yüzün

sen görülmeden de sevilecek o mübareklere benzersin

saçın kadar kara geceye veda etmek istiyorum

saçlarına, kaşına, kirpiğine, gözünün karasına veda etmek istiyorum


unutmak istemiyorum…