Gece çöktü üstüme
kara bulutlar kamufle oldu şimdilik
sabaha kadar seni düşlemek
kendime yapabileceğim en büyük saygısızlık olsa gerek
yıldız, yıldızlar mı anlar halimi
halimi anlayacak yıldızım mı var ki
gökyüzü tüm ihtişamıyla duruyor üstümüzde
keşke sen de balkona çıksan şimdi
soğuğu tenimde hissediyorum
yakan bir soğuk değil bu, huzur veriyor şükrettiriyor biraz...
üşüsen de seversin sen kışı
geliyor karlı günler az kaldı
teninin sıcaklığını ömrümce hissedemeyecek olmam yakıyor bu gece canımı
karşı koyabilsem keşke bu hislere
kendimi bastırabilsem artık
sevmek için seni gerekmiyor yüzün
sen görülmeden de sevilecek o mübareklere benzersin
saçın kadar kara geceye veda etmek istiyorum
saçlarına, kaşına, kirpiğine, gözünün karasına veda etmek istiyorum
unutmak istemiyorum…