Karanlık sarar perdelerini
Uyandığın siyah bir günün sabahıdır
Gözlerini açtığını sandığın bu orman
Bilinmez bu siyahlığın baharıdır
İçinde kıvılcımından yanan yangın
Dışınadır tezahürü yorgun ve argın
Beslediğin bu ruh, göğe baktığında
Aynasını görür bu sancının.
