bilir misin
açılmayacağını bilerek
bir kapıyı yeniden
yeniden çalmanın
acısını
bilir misin
çalacak
başka kapının olmamasını
biri sevmeyen
bini sevemez
derdim
nasılsa günlerin
tan yerlerinin
ve nemli kuytulukların
üzengisi bendeydi
sevdalık benim için
kaybolduğum
çağla bahçesiydi
yaprakların
dili yoktu o zamanlar
sular ümmiydi
baksam
bir kadının eğnine
gördüğüm perçem
karanfil
ve yaban çileğiydi
günlerim öylece
kekik kokuları arasında
bir kirmene sarılır
sarılır giderdi
gözlerim açıktı ya
her şeyi görürüm
sanırdım kendimi
pirim
karanlığı gösterene kadar
"kuşların da bir diyeceği
güzün de bir dili vardır
karıncalar dost
dağlar musahip
geyikler muhibbi
bini sevemeyen
nasıl sever birini"
bini bir kıldım
da geldim kapına dost
sesine
sözüne
yüzüne
ayağının izine
26 Şubat 2020
Gültepe