Işıklar... Işıklar...
Ardıma bir karanlık getirir.
Küçük olanı karanlıkta bırakır.
Her büyük cismin ardında bir gölge,
Gölgenin altında ezilen onca cisim.
Ne adaletlidir karanlıklar oysa,
Herkese siyahtır! Herkese karanlık...
Karanlığın içinde parlayan ışık,
Ahh o güzel ışık, herkese ışık...
Birden alevlenen ışık,
Birden belirmiş karanlık.
Hangisi daha çok acıtır?
Söyleyin lordum veya leydim!
Işığın yoksulluğu mudur karanlık?
Karanlık ışığın ardında mıdır?
Hep korkar bu insanoğlu, insan kızı,
Hep soğuk mudur karanlıklar?
Aşağılık mıdır peki?
Gülerim aydınlığa aşık insanlara...
Gülerim ben! Karanlıktan korkana!
Gülerim...
Işıklarda gülüp eğlenip
Karanlık gelince üzülene.
Ki onlardır ay doğunca
Ölümün kuzenine sarılan,
Onlardır korkuların kadehinden
Her zaman biraz içenler!
Huzurla uyusun, sarhoş olmayı kabul edenler...
