Gözlerimin arkasında duran tek göz odada
Sana gökyüzünü anlatma kaygısı var
Zamansız koyu renk aynada
Gri bulutun amansız kucağı
Korkak bir uçurtma ipliğindeki kırpık
Ve kamaşma korkusu aydınlığın
Beynimin içinde vuran dev trampette
Buruldum, adını tekrarlıyorum
Bu gökyüzünün altında bir at arabası
O bakış da ikimizin olsun mu?
Vuruldum adımlarımdan
Sen gökyüzü ile konuşuyor musun?
Ne zaman aklına geleceğimi bilmiyorum
Ben senin kapı önün olabilir miyim?
Suratını ezberliyorum, 7 kere
Gökyüzü var, içimdeki ustura
Her tutamında senin, dört elle
Döndürerek ve söndürerek kaymakta
Yüzünde gökyüzü, kamaşmaktayım
Retinalarımda seni uykuda izleme telaşı
Kafamın içinde müzik kutusu, çiçek dürbünü
Ve birlikte özenle ölçtüğümüz çıtalar
İlk ve son turuncu uçurtma için sapladım
Elimi tutarken sen, ipini bırakalım mı maviye
Savrulmama ramak kalmış yüzün
İçimde gökyüzünü anlatma yakarışı
Yakınlaştır nefesindeki notaları
Uzaktan çalamıyorum ruhundan
Gökyüzünü anlatmak kolay kalabilir ama
Sen mavi sevmiyorsun sevgilim
