İçten içe hep bilmek sevmediğini
Bunu kendi ön kabulün sanmak
Zorla, sevebileceğine inanmak sonunda
Fakat başından beri haklı olmak
Kim suçlayabilir beni şimdi, yine
Peşin hükümlü olmakla, kötüyü çağırmakla
Hangi dostun lafı boş olmaz artık
Umut içerip de.
