Şimdi hangi şehrin

Hangi mahallesinde susuz kalmış

Ağacın dalından kopan

Bir yaprak olduğumu

Soracaksın...

Sorma nereli olduğumu,

Ben dalımdan kopup sürgün

Edildiğim gün büyüdüğüm şehri

Unuttum...

Vazgeçen ben değildim,

Suçlu ben değildim,

Beni sonbaharın vicdanına

Bırakıp

Ceza sahnesini hevesle

Bekleyen dallarımın,

Alkışları arasında kayboldum

Sebepsizce.

Ben kayboldukça

Sürüklendim uçsuz bucaksız

Şehirlerde.

Ben sürüklendikçe kaybettim

Benliğimi...

Her kayboluşumda farklı bir idam

Sahnesine şahit oldum.

Kim bilir hangi cellat,

Sebepsizce günahsız bir,

Bedenin ruhuna acıkmış ki,

Katliamlardan zevk alıyordu...