Soğuk bir kış günü yazıyorum. Mutlulukla boğuşan toyluğum ve yeşeren tecrübem beni iki farklı kişiye dönüştürmüştü. Atacağım adımların bu kadar büyük olacağını tahmin etmemiştim. Ancak hedeflerime, hayallerime ulaşmaya başlamışken bu kadar mutluluğa noksan ve bir o kadar kaygı dolu olmayı beklemiyordum. Mutluluk tıpkı bir kedi gibiydi gözümde. Okşamak istedikçe kaçtı benden. Oysaki zararsızdım. Çaresiz olduğum kadar...
