Bir günah işledim hala peşimden gelir

Kaçarım birkaç insan ömrü

Bulurum el değmemiş bir mahal

Kendimi alınca karşıma

Günahım saç tellerimi eskitir

Kırık camlı metruk barakada

Kahrın sol eli

Ve esaretin pelerini

Uzatılır bana

İtiraz etmeden giyerim

Çarşambanın orta yeri olur

İçimdeki mahpus kişiler konuşur

Ben onlardan kaçmak isterim

Metruk evin kapısına hiç bakmam

Onu da kimse çalmayıverir

Eski kahramanların hikayesi yok burada

Küf tavanlar

Titreyen bir kalem

Bedelini öderim var olmanın


Bir günah işledim hatırası katilim olacak

Bana gökyüzü ikram edilmişken

Hücreleri ve kelepçeleri tercih ettim

Dumanlar bir isim verdi bana

İsmi kabul ettim aldanıp toz dumana

İçimin hapishanesindeki metruk baraka

Adımların sonu oldu hep

Camları ben kırmıştım

Ben söktüm lambaları

Ben bir günah işledim

Sonra sislerin devri geldi


Barakanın kapısına vururlarsa

Ben bilirim onlar ziyan adamlardır

Benden hayaletleri isteyenler

Siz alamazsınız canımı

Ben yaktım bu barakayı

İyi bilenler kırdı tespihleri

Denk düşse görecektim onları

Kanacaktım beyaz yalanlarına

Kanmamam icap eden suya kandım

Kaçtım kurtuluş var sandım

Barakayı buldum unutuluş var sandım

Sisler sardı evleri

Görsün diye görenin gözü

Kırdım camları yaktım evi

Ben izlerken gemici kahvesinden biri

Yanamazsın dedi

Kefaretin ateşte değil dedi

Baraka yandıkça sızladı içim

Kalbimin ortasındaki simsiyah pıhtı

Yeni bir isim söyledi

Yangını söndürdü

Kapıları kapattı

En başın yok bulamazsın dedi

Adem elmama dokundu

Bir günah gibi söylendi adım


Bir günah işledim peşimden gelir

Siyahların içinden bulur beni

Affına sığınsam sahiplerin

Ne yazık kırmışlardı tespihlerini

Metruk baraka eski masa

Titreyen kalem

Artık sislerin devri

Beni bulamazlar sanmıştım

Ben de bulamadım kendimi

Bir günah işledim

Aynısı oldum ilk günahı işleyenin