Kendine çok iyi bak dedi
Kendine, kendime...
Kendime bakıyorum uzaktan
Bulanık ve dalgalı bir ben
Yalnızlığıyla birlikte;
Geçmişin yasında,
Geleceğin ismi silinmiş.
Şimdilerdeyse kendi sınırında,
Kendinden geçmeyi hedefliyor.
Toplum arasında bir role bürünmüş
Kim bilir belki de rol, üzerine örülmüş
Gülümsüyor yalandan yalandan
Yani içi sır, dışı sıradan
Bütün insanlar insanlıktan çıkmış
Üzerime üzerime geliyor
Üstüm kirleniyor sonra
Ve gölgeler arasında
Kendi gölgemi arıyorum usulca.
Yine kendime bakıyorum
Bir çift kulak, göz, dudak...
Her yanım birlik olmuş, tamamlanmış
Fakat yüreğim tek başına
Aklım da fikrim de bütün acılara âşinâ
Her neyse...
Umut dolu sözler kulaklarımı tıkamış
Sağır oldum olağanlara
Ve ağır ağır kahroldum palavralarda
Uzun kirpiklerle çevrili ela gözlerim,
Satırlar arasında geze geze yıpranmış
Artık cam arkasından bakıyorum ufka
Ve ağır ağır hapsoluyorum karanlığa.
Dudaklarım...
Genelde yerinde sayar,
İçinden sayıklar.
Zaman zaman sesler arasına sıkışsa da
Ancak sessizliğe sığar
Ve sessiz sessiz yardım ıslıkları, çığlıklar.
Yüreğim hala yalnız
Yüreğim,
Geçmişte kumbara görevini üstlenen
İçinde biriken, biriktirilen
Zenginlikler ile birlikte
Zaman tarafından görevde alınarak
Hurdalığa dönmüş vaziyette
Ve son kez
Kendime çok iyi bakıyorum
Kendinize çok iyi bakın
Gidiyorum
11.08.21
