Düşünüyorum şimdi öylece

Duvara bakıp oturuyorum

İnsanlar diyorum, hiç anlamıyorlar

Sen anlatsan da onlar anlamak istemiyorlar sanki

Yaşamadılar çünkü senin gibi

Onlar da başka hayatlar yaşadı

Ama sen içinde yaşıyorsun bazı şeyleri

Söylemiyorsun, söyleyemiyorsun

Bilmiyorlar, onlar da sana bakıyorlar

Senin duvara baktığın gibi

Belki bir gün anlarlar

O zaman göz göze gelirsin

Fakat her şey geçmiştir

İhtiyacın varken yoktular

Şimdi olsalar ne değişecek

Boş ver, sen kendine yetersin

Hep böyle kal...