Ruhunu da alıp kaçmak istiyorsun buradan

Kendine yeni düşler ekmek için

O sen değilsin görmek istedikleri

Karanlığına kucak açarken

Ellerinle geçmişinin başını okşuyorsun

Onlar kaçmak istiyorlar kendilerinden

Oysa insan bir adım atsa

Ait olmadığı yere düşer içinden

Ne zaman dönecekler

Her şeyin başladığı yere diyorsun

Gözlerini diktikleri o illüstrasyondan

Ve hep haklı olma çabasından

Anlamalıydık bizden olmayanı

Mevsimler insan seçmiyorken

Kimse öteki olmayı dilemezken

Dinle, öğren diyorsun

Önce kalbinle tanış

Henüz kan pompalıyorken

Ona başka bahar vaat etmediler

Başlangıçlar bitişiyle meşhurken

Bu dişli çarkın içinde

Henüz sahiplenemedikleri

O vicdanı

Kayıp bir çağın gölgesinde bıraktılar

Yitirilmiş sana kadar her ne varsa

Hakikatin acısıyla başa çıkıp

Yine de göğüsleyeceksin

Bu yol tek kişilik

Sırtını sıvazlayacak tek el senin

Görmüyorlar nicedir

Ardında bıraktın hepsini

Yok olmak üzere

Kendinin ardında bıraktığı boşluktan yankılanıyor:

Kendimi bulmak adına her ne varsa kaybetmeye değerdi.