Sevgili Kendim;
Tam 2 aydır buralarda yokum. Evet arayı fazla açmışız, fark ettim. Aslında çok şey oldu ama eskisi kadar çökmedim ve boşvermeyi öğrendim. Evet, yine gitti. Üstelik her yer yerden engelleyerek, tek bir cümle bile kurmama izin vermedi. Uyurken yakalandım. Uyuyordum ve bir mesajla terk edilip engellendim. Her neyse. Ben alıştığım için onun çekip gitmelerine sorun olmadı benim için de keşke veda etme hakkı verseydi. Her neyse, ne istediğini bilmeyen biriyle uğraşacak değilim. Canı sıkılınca gelir yine de bu sefer beni bulamayacağı için sorun yok! Ben de her yerden engelledim.
Terapi sürecim de bitti bu arada. Psikoloğum gayet iyi gördü beni ve süreci sonlandırdık. Artık top bende. Yani düşüncelerimden korkmak yok, kötü düşüncelere inanmak yok! Ben her şeyin farkında, özgüvenli ve güçlü bir kızım. Ben ne dersem o olacak! Şimdiki görevim akademik hayatıma sıkı sarılıp en güzel şekilde okulumdan mezun olmak. 1,5 yılım kaldı çok az kaldı mezun olmama! Bu da ayrı bir heyecanlandırıyor insanı.
Bu süreçte kendimle baş başa kalmayı, sessizliği ve hakkımı aramayı, yeri geldiğinde sesli bir insan olmayı keşfettim. bazen saygısızlık yapıyormuşum gibi algılanıyor ama umrumda değil! Büyük, küçük, yaşlı fark etmez! bana saygısızlık, hadsizlik yapan herkese karşı sesli bir insanım. Herkes haddini ve yerini bilecek!
Sana güveniyor ve inanıyorum. Hayallerini, hedeflerini ve ideallerini başarabilecek bir kızsın! Bizim şu anda odaklanmamız gereken iki nokta var;
1- Akademik hayatımıza odaklanmak
2-O kendine bile hayrı olmayan insanı unutmak ve ondan kurtulmak!
Sen çok güçlü ve azimli bir kızsın. Kendine iyi bak ve davran. Bu görevin üstesinden gelebileceğine olan inancım tam. Seni çok seviyor, güveniyorum.
Sevgilerimle
