Bazen kafam karışır öylece
anlam aramaktan yoruldum böylece
Bazen aklıma gelenler benden değil ve
Ne kadar değiştirmek istesem de kendimi ve kaderimi hep aynı boşluklarda gibiyim
güçlü olduğumu biliyorum ve belki de şükretmeliyim
ama elimde olan tek şey kalan kelimelerim ve onları da güzel hatıralar gibi düşünmemekteyim
Ne geçiyor hislerimden yada ruhumdan bulmaya çalışıyorum
Bir anlam arayışı değil bu daha ilahi
yada daha basit
dengeyi kurmak kendim olmak hedefim bu
kendimi sevmiyordum ama artık seviyorum
Artık sevgiyi aramıyorum bu büyük boşluk yarattı belki de
Kalbimde olsun sonuçta sevgi ateşi ilk kez bana yakıldı gerçek sevgiye
sevginin kendisine birliğe
Diyorum bazen böyle olması gerekti belki de
Bana haketmediğimi düşündüren ne
Bense yüce bir fikrin ortaya çıkışı değil miydim
anlamaya başladığımdan beri biliyordum farklı ve soyluydum nerede sürgündü ruhum
özgürlüğümün bedeli neydi geçmesi mi zamanın
hüzün sebebiydi geçmeden pişmanlık mı hissettim
birkaç fikrim vardı gerçekleştirmek istediğim herşeyi istemedim kendi halimde biriyim insanlar sonunda yalnız yaşamayı öğrendim
Bunca zaman arayışımdan başka nedir
Bir hayalden fazlası olmak istediğim kendimim ışığımı parlatmak istedim karanlığımda gördüm kendisini
kaderimin ötesine geçebilecek miyim
güneş her şeye rağmen baharı müjdeledi
bir fikrim vardı ellerimden alınmasına izin erdim
bunca zaman geçti sordum hep kendimle neydi derdim
tanrım aç kapılarını ruhumun geldim
özellikle kimseye düşman olmak istemedim korktuğumdan değil kendimi sevmeliydim dik durmak istedim
kendimden başka neye sahiptim
onu da tanrıya kendim teslim ettim
Kendimi üstün görmedim
Kayboldum tanrım kendi seçtiğim yollarda belki de bir çocuk gibi bilmeden koşacaktım sadece yön önemsiz
