Yapılanların affı yoktu belki,
Söylenenlerin ise geri dönüşü.
Ama bir tek sen vardın yüreğimde,
Onu da tamamıyla anlatamadığım.
Beceriksizdim belki de bu konularda,
Savruluyordum aşkla bezenmiş sevda yoluna,
Pusulası oldun acınası kalbimin o anda,
Ömrümün tüm yolları sen olmuşken bu hayatta.
Ben ise halen kayboluyordum, gönlümün yanlışlarında.
Fakat her defasında bir daha olmayacağına inanmışçasına.
Aslında sebebi çok açıktı ortada,
Elim ayağıma dolanıyordu karşında,
Hâlbuki sana olan aşkımın tarifi çok kolaydı aslında
Heyecanlanmayıp anlatabilseydim sana;
Kullansaydık dağları kara tahta adına,
Kelimeler sığmazdı o kara tahtaya,
Keza kullansaydık denizleri mürekkep diye,
Yetmezdi maviliği sana olan aşkımı anlatmaya.
