geçer, iyileşir dedikleri, geveledikleri, sayıkladıklarıyla

zamanın üstünü örttüğü şeffaf çarşafın altında ve pamukların emdiği bu arabesk derdin nihai yaradılışı

Adem'den beridir ağlarım

bütün yitirişleri tattım

Adem'den beridir geçer dedikleri, geçmedi


kim bu kadar üzdü oğlum seni? der Zerdüşt’e

Zerdüşt yeşilin içinde yüzerek iner gök kubbeye

boy ölçüşmek, terazinin iki kefesinin yaradılışı ve afyon ve çelişki

kendinin zıddıyla ikiz kardeştir insan

Adem'den beridir toprağım, kadavram atlar sırtında

kendinin zıddıyla bitişik yazılan bir bağlaç gibi insan

Adem'den beri


zamanın üstünü şeffaf örtüyle örttüğü budur işte, budur

biri hemen ambulans çağırsın

ölümle barışması için elini tutmalı morfinin

Adem'e başkaldırı, blöf


plakçalar ve doğar

kim bu kadar üzdü oğlum seni? der

sonra geçer der, geveler, sayıklar

Adem'den beri ıslak topraksındır, şeffaf bir çarşafı örter üzerine zaman

geçer dedikleri geçmez ve insan bazı anılarla ödeşemez

bedeli budur işte örtmek, gizlemek kavrayamayan etten

bedeli budur işte

kadavram atlar sırtında morfinle el ele.

Havva'dan beri ağlarım.