Döve döve gittim kendimden
Bilakis soydum da kendimi
Beş metre bir çukur açsalar
Ancak bu kadar korkusuz olabilirdim
Dua etmek için açtığım avuçlarıma,
Oluk oluk yalnızlık akmış.
Uyku sanırdım biçimsizliği
Çirkin suretler var gecenin karanlığında.
Karalanmış yazgımı sürdüm bulutlara
Paramparça oldun, kırıntı oldun sen
Ama ağzımda büyüdün.
Acımayan, acıtmayan bir gülüşüm kaldı geriye
Ey kırgınlık dolu yüreğim!
Senden de eser kalmadı geriye,
Dolu dolu harabeler dışında.
Büşra Ayülkü
