Öyle çok özledim ki,

Bir sese öyle hasretim ki

Sonsuzluğa uğurlayamadım hislerimi

Gecem gündüze karıştı oysa ki.


Uyusam şimdi düşlerde, gerçeği görmeden

Sussam ve sesini duysam evden

Bir kere sarılsam gitmeden

Gitme, gitmek için çok erken


Öyle ihtiyacım var ki sana

Her gece hayaletlerden yoruldum anla

Sorgular oldum hayatı sonsuzlukta

Gitmeseydin olmaz mıydı be baba.


Bu kadar çok mu sevildin sen

Ondan erken aldı seni bizden

Çağırsam da gelemezsin şimdi

İçimdeki hüzün dinmiyor geceden


Gündüzümde siyah gölgeler hakim

Yokluğun öylesine anlaşılıyor ki

Sustum ama öyle hasretim ki

Gelmek de zor şimdi


Toprak sevenleri erken alıyor kabul

İnsan sevdikleri yerine toprağa bakıyor

Susuyor ama yağmur gibi yağıyor

Küçük yaşta büyümek sana kalıyor.


O kadar özledim ki

Baba diye seslenenlere bakıyorum şimdi

Hiçbir şeyimiz olmasaydı sen olsaydın

Hayat bu şansı da alıyor öyle çaresizim ki


Kanatlarım olsa uçsam gökyüzüne

Çıksam izlesem insanları sessizce

Dinse bu yağmur, gitse siyah gölgeler

Her taraf nasıl da karanlık


Gözlerim yağmurdan bir bulut

Ne unutabiliyorum ne uyuyabiliyorum

Nefes almak yaşamak öyle zor ki

Bencil olmak istiyorum.


Yastıkla buluşuyor gözlerim

Aynada yüzleşense ben miyim

Eski beni arar gibiyim

Yokluktu, varmış meğer bilemedim


Ayrılık mı, ölüm mü?

İkisi de insanı öldürmüyor mu?

Bir dilek hakkı verseler

Geçmişi başa sarardım.