Bin çerçevede bin sen gördüm bugün

Şimdi oklar nereyi gösteriyor bilemiyorum,

Gidecek pek bir yer kalmadı

Kırmızı bir battaniyenin altıdır yaşam öyleyse 

Ya da milyarlarca yıldızın üstü

Epeyce bağdaştırılamamış acılardan bir düğümdür,

Ve galiba uzaktır


Şimdi oklar nereyi gösterir bilemiyorum

Sanki bu yaşam bir çığın dibi olmuştur

Tüm yönler aynıdır öyleyse

Epeyce debelenip mi anlamalı bilemiyorum 

Dokunmakla olsa tüm bedenimle atlardım bir gerçeğe

İşitmekle olsa her şeyi susturur


Ama milyon kez biliyorum

Pembe güneşler çizeceğim

Milyon kez biliyorum

Yeşim taşından bulutlara atlayıp 

Olmayan şarkılar dinleyeceğim.