Sayfalarca umut var elimde, konu başlıkları çok
(Yalan, koca bir yalan)
Değmez, içine sığdıramadığın şeyler için üzülmeye değmez
Eskidin sen çocuk
Seksenler gibisin inan, kafanın her yerinde polis düdükleri yankılanıyor
Kaç oradan çocuk, kaç ki seni hapsetmesinler beyninin yalnız odalarına
Sen hiç ölümü seyrettin mi çocuk?
Soğuk olur gasilhaneler, çok üşürsün oralarda
Belki de cehenneme girmeden önce, tanrının bir hediyesidir bu
Belki de ölüm umuttur çocuk
Bir toprağa umuttur, yeşile umuttur
Kendine her şeyi unuttur
Bilemezsin, belki de bu senin için umuttur...
(Yalan, koca bir yalan)
Gelgelmeyelim çocuk
Ruhumuzun içten ve ikiyüzlü yönlerine dönmeyelim
Boşuna umutlanmayalım yeşili görmeye
Hayat renklidir derler çocuk
(Yalan, koca bir yalan)
Ama sana bakıyorum da, hep siyah giyinir olmuşsun
Kıyafetlerin değil
Sözlerin
Fikirlerin, her şeyin katran karası olmuş
Sen mi tercih ettin böyle olmayı?
Kimine sorsak, kader
Kimi sınav
Kimi de tercih der yaşananlara
Sana soruyorum çocuk sence nedir bunun cevabı?
Bilmiyorum çocuk, ne anlattığımı inan bilmiyorum
Az buz bir Türkçe, birbirini tutmayan konular
İnan ne yazdığımı bile bilmiyorum
Sadece bir eylem, yaz sonra kendi kendine konuş, sonra bir daha yaz
Monoton basit bir eylem
Öyle geçmeye devam edecek hayat
Bir yalanı yaşıyorum çocuk
Sonunda mutlu olacağımı sandığım
Koca bir yalanı...
