Eski defterlerin yanık sayfalarında
Kurşundan kelimeler..
Zamanın birine ait eskileri dirilten,
Kalpsiz ve acınası cümleleri ile duruyor zaman,
Oysa ..
Bir güneş ışığı sığabilirdi,
Sıza da bilirdi üstelik ruhumuza,
kalbi delik sevdalardan..
Yollarca direndiklerimizle debelenirken umudumuz,
Gözü bağlı kara cahil cellâdın,
Yine de dura bilirdi ürkek ellerinde..
Dördü beşi olmakta sevdaya dahil edilse,
Sökmeyen şafaklar da şahit edilebilirdi ıslak yapraklarına ağaçların.
Sedasız geçeceğiz ni tekim dünyanın tenhasından,
Elimizde bir amonyak çiçeği..
"Yalnızlığım benim , süpürge saçlım.."
Ne kadar ıssızlaşırsak, o kadar iyi.
