Okşamayacağın bir saçı neden uzatmak istiyorsun

Kaldırımın sivri köşesine denk geldi hayatım

Uzun bir baş dönmesinden uyandım

Ve bağırarak ve acıyarak ve kaybolarak

Kinayeli bir serzeniş kopuyor dilimden

Asırlar geçiyor belki de cinnetle

Temelinde yumuşak bir ruh yatıyor öfkenin

Kışın şuuru var benim dizlerimde

Öpmeyeceğin avuçlara neden uzanıyorsun?



öperek uyandır beni

silerek gururumu yeryüzünden

öksürtme benim başucu acılarımı

korktukça kabuslarım ellerinden

uzanma direneceğin aşklara

sen bir korkaksın en afillisinden

cebimde yıllardır gözlerin

ve iğnelerini boğazıma batırmakla meşgulüm

saçlarıma kanlar yağarken.