Okşamayacağın bir saçı neden uzatmak istiyorsun
Kaldırımın sivri köşesine denk geldi hayatım
Uzun bir baş dönmesinden uyandım
Ve bağırarak ve acıyarak ve kaybolarak
Kinayeli bir serzeniş kopuyor dilimden
Asırlar geçiyor belki de cinnetle
Temelinde yumuşak bir ruh yatıyor öfkenin
Kışın şuuru var benim dizlerimde
Öpmeyeceğin avuçlara neden uzanıyorsun?
öperek uyandır beni
silerek gururumu yeryüzünden
öksürtme benim başucu acılarımı
korktukça kabuslarım ellerinden
uzanma direneceğin aşklara
sen bir korkaksın en afillisinden
cebimde yıllardır gözlerin
ve iğnelerini boğazıma batırmakla meşgulüm
saçlarıma kanlar yağarken.