Acı ama en güzel gecelerime ekledim yenisini.

Yine seninleydi her anı.

Güzeldi çünkü yanımdaydın

Acıydı çünkü gözlerin ıslandı karşımda tutamadım, durduramadım.

Bunun acısı da çok başka bunun ağırlığı da başka, kendini bırakıp kendini unutup seni yazmak.

Biraz neden daha önce bu duygumu dile getirmediğimi tartıştık.

Biraz tanrının neden bizi güzelliklerden alıkoyduğunu, kime göre doğruları, bitmeyen gerçekleri.

Yeri geldiğinde savaşmayı, sevişmeyi.

Her şeyi anladım, her şeyi anladın.

Ama ben güçlü kalamadım kalamıyorum da.

Dün kağıt kesiği gibi acıttı canımı sözlerin.

Böyle duvara bir çivi çakıp en korkunç tabloyu asmışlar sanki öyle hissediyorum.

Söyledim ya hissettikleri yanlış olmazmış insanın.

Yeri gelir tüm doğruları bile yanlış olurmuş insanın.

Yine de ‘kuş ölür sen uçuşu hatırla.’