Bir yanım eksik, 

Bir yanım fazla.

Böyle başlıyor satırlarım bu sefer

Uzun uzun anlatılacak gibi de değiller

Yürüdüğüm yollarda sokak lambaları söner birer birer

Böyle mi eksildim? Bilmiyorum

Bazen de bir sigara yakarım yürürken, seni düşünürüm

Ansızın yanar bir sokak lambası,

Böyle mi aydınlatırsın sokakları? Gülümserim.

Sonra bir sıkıntı çöker yüreğime, dağlar beni

Yüzün gözümün önünde belirir,

Ya da seni görürüm karşımda bir yerlerde

Sana baktıkça cesur olduğum zamanları hatırlarım

O günlerin hatırına gülümserim 

Hayat devam etmeli diyebilmek gerekir

Sana rağmen devam etmeli özellikle, susarım

Sustuklarım büyüttü korkularımı

Söylenmeyen şeyler insanı hasta eder derler,

Ondandır bunca sancılar

Çocukken korktuğumu söyleyemediğim gibi.

Oysa korkularım delik deşik ediyor içimi.

Oyun beni ey korkular! Tüketin,

Bak geldim işte buradayım!

Oydukça beni hasta ettiler sonunda

Ağrılarıma ağrı, sancılarıma sancı kattı korkularım

Bütün günüm kıvranmakla geçti

Bir damla gözyaşı bile akmak istemedi.

İlk kez içimden çıkmak istemeyen şeyler vardı.

Öyle karışık ki buralar!

Nasıl karıştırdıysam kendimi,

İçim allak bullak, içim alt üst olmuş

Durulduğum suyu bulandırmışım, anlıyorum.

Bir serum takıldı sağ koluma 

Nasıl bir ağrılıktı bu böyle?

Yılların ağırlığına benzeyen sarı bir sıvı aktı gitti damarlarımdan içeri

Ağrılarım gülümsedi sinsice, beklediler serumun bitmesini

Ne istiyorlardı benden, bilmiyordum.

‘’Söyleyeyim o zaman rahatlayacak mısınız?’’ Dediğimde kaçıyorlar oysa

Bana rağmen mi tüm bu yaşanılanlar, bilmiyorum

Hayatta önemli bir rolümün olduğunu biliyorum,

Bakma sen benim kaygılarıma, korkularıma 

Esir ettiler beni, bağladılar 

Nerde o dünyaya kafa tutan küçük kız?

Başkaldırışlarım mı dolandı ayaklarıma?

Görmüyor ki gözlerim!

Bir gün gelir belki cesaretim diye düşünüyorum

İnsan parçalarını kaybedebilir

Öldürmemişsem cesaretimi ki öldürülen şeyler arasında da yoktu.

İlla ki bakardım öldürdüklerime, gömdüklerime 

Kaybetmişimdir, kayıp olanlar evine geri döner bilirsin 

Korkular biter, cesaret gelir, ben, yine ben olurum.


BÜŞRA AYÜLKÜ