bir yudum karıncanın göbeğiyim ben

sekiz kez ant içtim

sekiz kez diktirdim yamamı

ortanca açıyor sonunda pencerede

öpüşken bir yası ayağımda sallarken

ve kamburu sarkıyor menekşenin

güneşten iklim damıtıyorum ağzıma

güneşli günlere heves ediyorum

bordo battaniyenin koynunda dünya

bir yudum salıncağın zinciriyim ben

gıcırdayan bu hayatın pasını tüttürüyorum

koynunda taç yapraklar

koynunda kan gülleri

koynumda dünya

ebedi bir ezberin son cümlesi

kupkuru dallarda mor sümbül

kabuğu kendinden kırık

elleri bulut gibi

koynumda dünya

emziriyorum itinayla

emziriyorum acılarımı

sırtımda şımarık iğdişler

zırva bir hayatın son sigarasıyım ben

kaburgası orta yerinden çatlak

kaburgası ne zamandır çatlak?