Safi çingeneler beller bu toprakları,
Safi çingeneler ve zırlayan bebeleri
Dünyaları geoit değildir, bir avuç topraktır yalnızca
Kronolojik bir sırayla; doğum, yaşam ve ölüm
Ne öncesi vardır ne sonrası
Kronolojik bir sırayla; acı, acı ve acı
Ve kimyasızca birleşiverir kavruk tenleri
Kavruk tenleri ağıtlar gibi acılıdır
Ve kimyalarına gelince, kimyaları bir yudum sudur
Yörüngesizce dolanıverirler ve plansız serpilir kalın bedenleri
Safi çingeneler beller bu toprakları
Küçücük bir izleri kalmaz fani dünyada, sırtlarında ağlayan bebeleri
Nesilleri uzar gider, kara topraklar bilir
Kara topraklar gebedir onların yerini bilen soysuz soylarına
Ve kara topraklar çalınır alınlarına, ana rahmine düşen bebelerinin
Kronolojik bir sırayla; doğar, beller ve kirlenirler
O bomboş ruhları taşar gözlerinden bazı zaman
İşte dersin makine değiller!
Safi çingeneler beller bu toprakları
En kolay onlar ölürler
Ve kara toprakları safi, onları böyle kabul eder.
Esin Özen
2020-04-17T14:30:37+03:00Harika bir şiir, harika!