Ben öyle bilirim ki

Bilmek hafif ve rüzgârlı 

Bir bahar akşamında güneşe karşı 

Yanmayacağımızın sözü ve belirsizliği

Üstelik tek başına

Ve hatta asi

Ben öyle bilirim ki

Bir kuşu öldüren uçmaktır

Ve uçmaktır yaşatan

Ben bilmeyi de kuşlardan öğrendim

Böyle akşamlarda, üstelik rüzgara karşı 

Çift kanatlı bir ahittir toprağa düşen

Ben toprağı da kuştan öğrendim

Aydınlık bir gün, akşamüzeri

Her şey yolundaymış gibi süzülen

Gözlerimdir, yüzümdür, elimdir

Her şey yolundaymış gibi duran

Ben bilmeyi de

Gözlerimle, yüzümle, elimle öğrendim

Havada asılı duran kütle kütle bulut 

Ne zaman ağlasa başıma kış çöker

Ayaklarımı çeker ıslak toprak

Toprak ıslanınca dert ister